Samenvatting
Erik Pinksterblom ligt op een
avond in zijn bed. Hij heeft de volgende dag een toets en heeft alles uit zijn
hoofd geleerd over insecten. Daar heeft hij het boek 'Solms beknopte
natuurlijke historie' voor gebruikt.
Hij heeft het gevoel dat er
iets bijzonders gaat gebeuren en opeens ziet hij dat het schilderij van zijn
overgrootvader geen gewoon schilderij is. Alle personen in de schilderijen op
zijn kamer beginnen te leven. Ze praten met hem en met elkaar.
Dan zegt Erik dat hij wel zou
willen weten wat er in Wollewei gebeurt. Het is het schilderij dat naast zijn
bed hangt en hij zelf zo genoemd heeft. Opeens wordt hij zó klein dat hij in
het schilderij kan stappen. Daar wordt hij nog veel kleiner, kleiner dan menig
insect.
Het eerste dier dat hij ontmoet
is een wesp, waarvan hij de naam niet kan uitspreken (weps). Deze neemt hem mee
naar zijn huis en familie en Erik mag daar eten. De wespen maken hem duidelijk
dat het erg belangrijk is van adel te zijn en een angel te hebben. Helaas kiest
Erik ervoor een gedicht voor te dragen over 'de nijvere bij' (waar wespen erg
op neerkijken) en bespeelt hij een bromvlieg zo driftig, tijdens het
muziekuurtje van de familie, dat de vlieg overlijdt. Daarmee verliest hij zijn
aanzien en trekt verder.
Hij vliegt op de rug van een
hommel, die zelf zegt filosoof te zijn, naar een hotel. Het hotel is een groot
oud slakkenhuis en er wonen veel verschillende dieren. De eigenaar is een slak.
De dieren hebben veel interesse voor hem en komen erachter dat Erik veel van
hen af weet. Dit heeft hij natuurlijk allemaal geleerd uit 'Solms' boek. Het
gaat zelfs zo ver dat de dieren aan Erik gaan vragen wat ze moeten doen, waarop
hij antwoord dat ze moeten vertrouwen op hun instinct. Gewoon doen wat ze
altijd hebben gedaan. Na een tijd daar gewoond te hebben vertrekt Erik op de
rug van een pas ontpopte vlinder weer de weide wereld in.
Helaas wordt die vlinder
verliefd en trouwt, na het voordragen van een gedicht dat hij samen met Erik
gemaakt heeft, met een vlindervrouwtje. Erik staat weer alleen.
Hij loopt alleen verder en
gebruikt een dennennaald als wapen, want de insecten zijn niet zo aardig meer
tegen hem. Hij heeft zijn wapen hard nodig als hij een zwarte weduwe tegenkomt
en haar web kapotmaakt. Gelukkig herkent hij de manier waarop zij aanvalt en
steekt de dennennaald in haar lijf. Erik overleeft het en de spin niet.
Dan ontmoet hij de
doodgravertjes die de spin begraven en Erik ook bijna hadden begraven. Hij mag
bij één van hen eten. Daar komt hij erachter dat de doodgravertjes weten waar
de lijst van het schilderij is. Ze noemen het 'den dam'. Ondertussen legt het
doodgravertje nog haarfijn uit aan Erik dat de hele wereld draait om
doodgravertjes.
In zijn tocht om weer naar de
oppervlakte te komen ontmoet Erik een worm. Deze kan niet zien en zegt dit ook
helemaal niet te hoeven kunnen, wormen zijn veel beter omdat ze alles kunnen
zonder te zien. Echter, de worm raakt in de knoop en heeft toch Erik's ogen
nodig om eruit te komen. Een langslopende mier biedt zijn hulp aan.
Deze mier neemt hem mee naar
zijn kolonie. Erik wil graag mee want hij heeft gehoord dat al het werk stil
ligt omdat de dieren zich afvragen of het wel in 'Solms' staat wat ze doen. Hij
probeert ervoor te zorgen dat iedereen weer aan het werk gaat en laat
ondertussen de worm ophalen door de mieren. Helaas hebben ze hem niet helemaal
begrepen en brengen ze hem in wel honderd stukjes voor zijn voeten.
Dan stelt Erik voor om samen de
lijst te zoeken. De mieren mogen dan bij hem logeren. Dat vinden de mieren een
goed idee en met elkaar trekken ze eropuit. Helaas komt Erik terecht in een
enorme veldslag met een ander mierenleger. Net op het moment dat er iets in
zijn ogen gespoten wordt en hij dat eruit wil wrijven merkt hij dat hij weer in
zijn bed zit.
Hij kleed zich aan en loopt
naar beneden, maar niets is veranderd. Op school maakt hij de toets met de
kennis die hij heeft maar de juf vindt het maar raar en hij moet zelfs
nablijven. Erik heeft nooit meer meegemaakt dat de schilderijen gingen leven.
Maar in het dagelijks leven vergelijkt hij veel mensen met de verschillende
insecten die hij heeft ontmoet.
Ik heb deze plaatjes gekozen omdat (van links naar rechts
van boven naar beneden) het boek Erik of het klein insectenboek me erg deed
denken aan De kleine Johannes, ik vond het spannendste gedeelte het gevecht met
de spin. Dat heb ik ook het best onthouden. Erik of het klein insectenboek is
gekozen voor de nederland leest campagne, waar het gratis werdt weggegeven door
de bibliotheken. Van Erik of het klein insectenboek is ook een film gemaakt, de
dieren zien er raar uit maar het is wel een mooie film. Het meest zielige
gedeelte vond ik dat de mieren de worm in 100 stukken terug brachten terwijl
dat niet moest. Linksonder kan je zien dat erik echt heel klein was en rechts
was hoe hij zijn reis begint.